راه رفتنراه رفتن به صورت قدم زدن و پیاده را، راه رفتن می گویند که در بعضی از ابواب فقه به مناسبت از آن سخن گفته شده است. ۱ - معنای لغوی راه رفتنراه رفتن، پیمودن مسیرى، پیاده پیمودن مسیرى را می گویند. ۲ - اطلاقات واژهراه رفتن دو اطلاق دارد: یکى پیمودن راهى، قطع نظر از چگونگى آن به صورت پیاده یا سواره و دیگرى، قدم زدن و پیاده روى؛ مقابل سواره پیمودن آن.مراد از راه رفتن در این مقاله، معناى نخست است. ۳ - جایگاه فقهیاز آن در بابهاى طهارت، صلات و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند. ۴ - احکام راه رفتنراه رفتن در فقه اسلامی دارای احکامی است که به اهم ان ها اشاره می نماییم: ۴.۱ - تشیع جنازهدر تشییع جنازه، پیشاپیش جنازه حرکت کردن کراهت دارد و مستحب است تشییع کننده پشت سر یا در یکى از دو طرف جنازه حرکت کند. ۴.۲ - راه رفتن بر روی قبرراه رفتن بر روى قبر ها مکروه است؛ هرچند برخى، کراهت را به نشستن روى آنها اختصاص داده اند. ۴.۳ - نماز در حال راه رفتنبه جا آوردن نماز واجب در حال حرکت صحیح نیست، مگر آنکه ضرورت اقتضا کند. در این صورت، باید در حدّ امکان رو به سمت قبله کند و براى رکوع و سجود با سر اشاره نماید. ۴.۳.۱ - نماز مستحبخواندن نمازهای مستحب در حال حرکت مطلقا صحیح است و روبه سمت قبله کردن، هرچند با امکان آن، لازم نیست. البته برخى، جواز خواندن نافله را در حال حرکت، به سفر اختصاص داده اند؛ هرچند مشهور میان سفر و حضر تفاوت قائل نشده‌اند. ۴.۴ - خوردن غذادر حال راه رفتنغذا خوردن در حال راه رفتن مکروه است. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۰-۴۱ |